Waarom is er op de middelbare school geen vak over menselijk gedrag? Waarom helpen we kinderen wel met hun Franse uitspraak en niet met het verwoorden van hun emoties? Is het ‘word wie je bent’ van Nietzsche ingewikkelder dan E=mc2 van Einstein? Is kennis van chemische reacties tussen twee stoffen belangrijker dan kennis van de reacties in je hersenen? Wat hebben we eraan wanneer we kinderen volstoppen met sommen en formules, terwijl ze na de les pesten en gepest worden op het schoolplein? Terwijl ze geen enkel idee hebben waarom dat gebeurt?
Wat mij betreft wordt het hoog tijd voor het vak Zelfkennis op school. Wellicht al inleidend in de laatste twee jaren van de basisschool, maar in ieder geval in het middelbaar onderwijs. Een serieus vak, net zo belangrijk als wiskunde of Nederlands. Minstens drie uur per week. Van vmbo tot gymnasium. Want kennis van natuurkunde, Frans en wiskunde is nuttig, maar jezelf kennen is van levensbelang. Voor het individu, de maatschappij; voor een mooiere wereld. We moeten kinderen niet alleen opleiden voor de arbeidsmarkt, maar voor het leven. Zeker nu ‘werk voor iedereen’ steeds onzekerder wordt. En gewoon, omdat het leven veel meer is dan alleen werk, een mens veel meer is dan alleen een werkgever of werknemer.
