Concept & copy, schrijver

Auteur: geert baven

SPAAK komt eraan

In mei komt mijn tweede boek uit: Spaak. Het is een autobiografische roman over een burn-out die me in 2003 overviel. Vijf jaar later kijk ik vanuit mijn tuinhuisje aan de rand van de stad terug op die periode. In de secretaire van dat huisje liggen vijf schriften, die tezamen het dagboek vormen dat ik eind 2003, begin 2004 bijhield. In 11 hoofdstukken citeer ik uit dat dagboek, zodat de lezer eigenlijk het proces van vastlopen en opkrabbelen meebeleeft. Deze hoofdstukken worden afgewisseld met 14 korte verhaaltjes over de tuin en zijn huisje. Vanuit deze oase van rust kijk ik naar het hectische leven buiten de poort van het tuinencomplex. Ik houd me bezig met grasmaaien, oploskoffie zetten, houthakken, vogels kijken en andere luchtige zaken. En daar schrijf ik over. Deze mix van verhalen maakt het boek contrastrijk. Daarnaast ontstaat een enigszins luchtig verhaal over een zwaar onderwerp.

De lezer krijgt inzicht in de oorzaken van de burn-out, ervaart hoe het is om een paar maanden ’thuis te zitten’, volgt het proces van herstel dat met vallen en opstaan verloopt, fietst mee op mijn dagelijkse tochtje, maakt sessies bij een psycholoog, haptonoom en natuurgenezer mee en leest over mijn gestoei met veranderen en accepteren. Over mislukte rouwverwerking, pijn vermijden en het losmaken van jeugd en ouders. En over mijn zelfinzicht dat in de jaren na de burn-out steeds duidelijker vormen aanneemt.

Spaak is geen zelfhulpboek met (algemene) tips & tricks. Maar dat wil niet zeggen dat de lezer er niet wat van kan leren. Integendeel. Het is het pure en ware verhaal van iemand die zich inmiddels kwetsbaar durft op te stellen. Die kijkt naar hoe het is. Die niet meer degene is die hij graag wil zijn of moet zijn, maar die stukje bij beetje wordt wie hij is. Die zijn tegenstrijdigheden en valkuilen ziet, maar ook zijn kracht en mogelijkheden. En beseft dat hij daar de rest van zijn leven op gezette tijden mee zal stoeien. Maar wel heel bewust.

Spaak begint met een citaat uit een boek dat mijn oudoom Lou schreef in 1933. In zijn boek ‘Een zwerver van zee tot zee’ beschrijft hij zijn jarenlange voettochten over de hele wereld, op zoek naar waarheid. Op pagina 71 schrijft hij:

Een mens die de moeilijkheden ontloopt, wordt telkens weer voor dezelfde problemen gesteld die steeds dieper ingrijpen in zijn bestaan tot hij zijn zwakheid overwint of zich verliest in de chaos van het leven.

De komende weken zal ik op dit weblog enkele passages uit Spaak publiceren. Ik houd jullie op de hoogte!

Kantoor met veranda

Toen ik in de zomer van 2008 freelance schrijver werd, bleek thuiswerken als snel lastig met twee jonge kinderen en een eveneens thuiswerkende vriendin. Dus ging ik op zoek naar een werkruimte. Niet te duur maar wel inspirerend. En op fietsafstand van huis. 

Eerst dacht ik aan een atelier in zo’n gezellig creatief verzamelpand als De Puddingfabriek of Het Paleis in Groningen. Maar goed, dan had ik een huis, een tuinhuis op de Piccardthof én een kantoor moeten betalen en onderhouden. Dat vond ik teveel van het goede. Bovendien, eigenlijk werkte ik het liefst in mijn tuinhuisje. Daar had ik immers ook mijn eerste boek Bermspinsels bedacht en geschreven. Maar ja, wel in de zomer. ’s Winters was er niet te wezen in dat houten hutje! Toen viel het kwartje: als ik nou eens op zoek ga naar een tuinhuis waar wél 365 dagen per jaar te werken is…

Zo kwam ik uit op een huisje op Tuin- en Recreatie Vereniging Stadspark. Een kantoor met veranda. Waar nul personeelsleden rondlopen, maar wel drie goudvissen rondzwemmen. Waar het uitzicht vanachter mijn bureau geen systeemwand of plastic ficus is, maar een uitgestrekte tuin. Met echte bloemen, vlinders, kikkers en vogels enzo.

Bij en in de twee vijvertjes zitten naast bruine ook groene kikkers!

De vijf vlinderstruiken in mijn tuin doen hun naam eer aan.

                                 Ik kan hier het hele jaar door werken. Door de stenen wanden en het dubbele glas is het huisje heel wat beter geisoleerd dan mijn voormalige vurenhouten stulp. Omdat ik hier stroom heb, kan  ’s winters een straalkachel zijn 2000 watt aan hitte door het huis laten blazen. En ik kan mijn laptop inpluggen, ook handig.

Mijn bureau annex vergadertafel staat voor het raam zodat ik de tuin en zijn bewoners goed in de gaten kan houden.

Een net kantoor heeft natuurlijk een kitchenette. Piet Hein Eek, eat your heart out!

                                 Hier kan ik in alle rust werken aan teksten. Hier kan ik me urenlang concentreren op reclameopdrachten als folders, brochures of een internetsite. Maar hier schreef ik ook mijn tweede boek Spaak. En ben ik ook al begonnen aan mijn derde boek. In de mooi-weer-seizoenen functioneert mijn kantoor eveneens als recreatiewoning voor het hele gezin. Een heerlijke plek om een weekendje te slapen, met zijn twee slaapkamers en grasmatje om te voetballen, badmintonnen of te luieren.

Links van de servieskast zijn de deuren naar beide slaapkamers.

Deze lavendelbloemetjes hangen inmiddels gedroogd in de badkamer...

                                      Allemaal leuk en aardig natuurlijk; maar door de week wordt hier dus gewoon hard gewerkt. Hoewel dat soms ook in de tuin is… Want hoewel de inspiratie hier voortdurend als vanzelf opborrelt, is er soms ook de afleiding van het in de zon liggen, grasmaaien of wat in een perkje pielen. Kortom, ook in het kantoor van mijn dromen ben ik alleen productief als mijn zelfdiscipline naar behoren functioneert ;-).

Als er een deadline heel dicht nadert, wordt er gewoon overgewerkt op kantoor Stadspark!

 In de categorie ‘Columns’ op deze blogsite, kun je meer lezen over het reilen en zeilen rond mijn tuinhuis. Deze tekstjes verschijnen regelmatig in het verenigingsblad en op de website van TRV Stadspark.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén